Wszyscy potrzebujemy dobrego, jakościowego snu, ponieważ jest on kluczowy dla naszego zdrowia. Zaburzenia snu to poważny problem, który należy rozwiązać jak najszybciej po pojawieniu się objawów.
Badanie z 2018 roku przeprowadzone w Europie Wschodniej wykazało, że najczęściej zgłaszanymi zaburzeniami snu są bezsenność, narkolepsja, lunatyzm, nocne lęki, koszmary nocne i chrapanie.
W tym artykule zbadamy:
- Czym jest sen z naukowego punktu widzenia?
- Czym są zaburzenia snu?
- Jakie są najczęstsze zaburzenia snu?
- Jak można leczyć zaburzenia snu?
Czym jest sen?
Z naukowego punktu widzenia sen jest stanem zmniejszonej wrażliwości na bodźce, częściowej inercji i spowolnionych funkcji ciała, wraz z tymczasową utratą świadomości, występującą u ludzi i zwierząt w cyklach cyrkadianowych, które przeplatają się z czuwaniem.
Czujemy się wypoczęci tylko wtedy, gdy sen trwa wystarczająco długo i obejmuje wszystkie fazy snu. Osoby dobrze wypoczęte mają więcej energii, doświadczają mniejszego stresu i są lepiej przygotowane do radzenia sobie z codziennymi wyzwaniami.
Ile snu potrzebujemy?
Zdrowy czas snu wynosi około 8 godzin na noc. Zarówno zbyt mała, jak i zbyt duża ilość snu mogą mieć negatywne konsekwencje. Przewlekły niedobór snu może prowadzić do halucynacji, urojeń i zaburzeń poznawczych, a skrócone lub wydłużone czasy snu zostały powiązane z długością życia.
Fazy i cykle snu
Sen składa się z kilku faz, które następują po sobie w cyklach. Pełny cykl snu trwa około 90–120 minut i zazwyczaj powtarza się 4–6 razy w nocy. Dowiedz się więcej w naszym artykule: Wszystko, co musisz wiedzieć o fazach snu.
Ideally, we sleep without interruptions, but many people suffer from sleep disorders. Studies show that insomnia affects about 35% of people in Eastern Europe, while excessive daytime sleepiness affects around 7.1% of the population.
Rodzaje zaburzeń snu
Istnieje wiele rodzajów zaburzeń snu, klasyfikowanych w następujący sposób:
- Dyssomnie – zaburzenia związane z ilością i jakością snu.
- Parasomnie – niepożądane zachowania fizyczne, które występują podczas snu.
- Zaburzenia snu wtórne – związane z warunkami psychologicznymi lub medycznymi.
Ważne jest, aby odróżnić pierwotne i wtórne zaburzenia snu. Na przykład, lęk i depresja mogą powodować zaburzenia snu lub być ich skutkiem.
Powszechne zaburzenia snu
Oto niektóre z najczęstszych rodzajów zaburzeń snu:
- Bruksizm – mimowolne zgrzytanie zębami podczas snu.
- Zespół opóźnionej fazy snu – zaburzenie rytmu cyrkadianowego, w którym cykle snu są opóźnione.
- Zespół hipopnoe – zmniejszone oddychanie podczas snu.
- Hipersomnia idiopatyczna – przewlekła nadmierna senność w ciągu dnia.
- Bezsenność pierwotna – trudności w zasypianiu lub utrzymaniu snu bez żadnej identyfikowalnej przyczyny.
- Zespół Kleina-Levina – nawracające epizody nadmiernej senności, dezorientacji, kompulsywnego jedzenia i zmian w zachowaniu.
- Narkolepsja – nadmierna senność w ciągu dnia z nagłymi atakami snu, halucynacjami i paraliżem snu.
- Parasomnia – abnormalne zachowania lub doświadczenia podczas zasypiania, snu lub budzenia się.
- Zaburzenie ruchów kończyn okresowych – powtarzające się, mimowolne ruchy ramion lub nóg podczas snu.
- Zespół niespokojnych nóg – przytłaczająca potrzeba poruszania nogami, szczególnie przed snem.
- Zaburzenia snu rytmu cyrkadianowego – zakłócenia w naturalnym cyklu snu i czuwania organizmu.
- Bezdech senny (obstrukcyjny i centralny bezdech senny) – przerwy w oddychaniu podczas snu.
- Paraliż Senny – tymczasowy paraliż mięśni przed zaśnięciem lub po przebudzeniu, często towarzyszący halucynacjom.
- Sennowłóctwo – wykonywanie czynności takich jak chodzenie, jedzenie czy mówienie podczas snu.
- Fobia snu – strach przed zasypianiem, często związany z lękiem lub atakami paniki.
Top 5 Najczęstszych Zaburzeń Snu
Według badania z 2018 roku w Europie Wschodniej, pięć najczęściej zgłaszanych zaburzeń snu to:
- Bezsenność
- Narkolepsja
- Sennowłóctwo (Somnambulizm)
- Nocne lęki i koszmary
- Chrapanie
1. Bezsenność
Bezsenność to stan charakteryzujący się trudnościami w zasypianiu lub utrzymywaniu snu, lub doświadczaniem snu o niskiej jakości, niespokojnego snu. Jest klasyfikowana na:
- Ostra bezsenność – trwa kilka nocy.
- Bezsenność krótkoterminowa – trwa do 3 tygodni.
- Przewlekła bezsenność – trwa dłużej niż miesiąc i jest uważana za zaburzenie.
Objawy bezsenności:
- Senność w ciągu dnia i zmęczenie.
- Słaba koncentracja i problemy z pamięcią.
- Zaburzenia nastroju, takie jak drażliwość lub depresja.
- Zmniejszona wydajność w pracy lub szkole.
2. Narkolepsja
Narkolepsja to zaburzenie neurologiczne charakteryzujące się nadmierną sennością w ciągu dnia oraz nagłymi, niekontrolowanymi atakami snu. Często towarzyszą jej:
- Paraliż senny – tymczasowy paraliż mięśni podczas budzenia się lub zasypiania.
- Katapleksja – nagła słabość mięśni wywołana emocjami.
- Halucynacje hipnagogiczne – żywe doświadczenia przypominające sny.
Narkolepsja zazwyczaj zaczyna się w wieku od 35 do 45 lat i dotyka 0,02% do 0,18% populacji, występując częściej u mężczyzn.
3. Lunatyzm (Somnambulizm)
Sennowłóctwo polega na wykonywaniu czynności podczas snu, takich jak:
- Siedząc w łóżku lub chodząc wokół.
- Mówienie lub jedzenie we śnie.
- Wykonywanie złożonych zadań, takich jak prowadzenie pojazdu.
Somnambulizm dotyczy 1% do 17% populacji i jest bardziej powszechny u dzieci. Może być wywołany gorączką, stresem lub lekami.
4. Nocne lęki i koszmary
Nocne lęki obejmują:
- Nagłe przebudzenie z ekstremalnym strachem lub paniką.
- Krzyczenie, pocenie się i szybkie bicie serca.
- Zamieszanie i dezorientacja po przebudzeniu.
Koszmary nocne dotyczą 3% dzieci (w wieku 4–12 lat) i 4–5% dorosłych, występując częściej u mężczyzn.
Koszmary, z drugiej strony, to przerażające sny, które zakłócają sen i powodują utrzymujący się niepokój po przebudzeniu.
5. Chrapanie
Chrapanie to powszechne zaburzenie oddychania podczas snu, spowodowane rozluźnionymi mięśniami gardła, które blokują przepływ powietrza. Występuje we wszystkich fazach snu i jest bardziej powszechne u mężczyzn (40%) niż u kobiet (24%).
Objawy chrapania:
- Głośne, częste dźwięki chrapania.
- Poranne bóle głowy i sucha gardło.
- Senność w ciągu dnia spowodowana słabą jakością snu.
Leczenie zaburzeń snu
W zależności od rodzaju zaburzenia snu, leczenie obejmuje:
- Leki (środki nasenne, leki przeciwdepresyjne lub inne recepty).
- Terapie, takie jak terapia poznawczo-behawioralna (CBT).
- Zmiany w stylu życia, w tym odpowiednia higiena snu.
- Chronoterapia, dostosowywanie cykli snu i czuwania do naturalnych rytmów ciała.
Zapobieganie zaburzeniom snu
Aby zapobiec zaburzeniom snu, rozważ:
- Skuteczne zarządzanie stresem i lękiem.
- Utrzymywanie zrównoważonego stylu życia z regularnymi ćwiczeniami.
- Priorytetowe traktowanie odpoczynku i relaksu.
- Ustalenie spójnej rutyny przed snem.
- Praktykowanie dobrej higieny snu.